تاثیر گنادوتروپین جفتی انسانی بر اثرات تخریبی ناندرولون دکانوات بر روی پارامترهای اسپرم موش صحرایی بالغ
Authors
abstract
زمینه و هدف: ناندرولون دکانوات از مهم ترین داروهای آنابولیک آندروژنیک استروئید(aas) است. از طرفی هورمون گنادوتروپین جفتی انسان(hcg) موجب تحریک ترشح تستوسترون و افزایش تولید آندروژن می گردد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تغییرات ناشی از تاثیرات این هورمون بر اثرات تخریبی دارویی assدر بافت ها و سلول های دستگاه تناسلی نر موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر به پنج گروه 3 تایی تقسیم شدند. گروه های تیمار شامل موش های صحرایی که به صورت هفتگی10 میلی گرم بر کیلوگرم ناندرولون (nd) را به صورت داخل عضلانی به مدت 8 هفته دریافت کردند و گروه هورمون(h) به مقدار 500 واحد در هفته، هورمون hcg داخل عضلانی دریافت کردند و گروه ناندرولون ـ هورمون(nd- h)، که 10 میلی گرم بر کیلوگرم ناندرولون و 500 واحد در هفته هورمون دریافت کردند. گروه شم نیز 10 میلی گرم بر کیلوگرم روغن بادام زمینی دریافت کردند و گروه کنترل بدون هیچ گونه مداخله در نظر گرفته شدند. پس از 8 هفته پارامترهای اسپرم نظیر حرکت، تعداد و مورفولوژی اسپرم زیر میکروسکوپ نوری تعیین شدند. علاوه بر این قابلیت حیات اسپرم به وسیله رنگ آمیزی فوق حیاتی ائوزین ـ نکروزین انجام شد. بیضه ، دم اپی دیدیم، پروستات و سمینال وزیکول نیز با ترازوی آزمایشگاهی وزن شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. یافته ها: درصد اسپرم دارای حرکت به رو جلو در گروه های تیمار h وnd–h کمتر از گروه های کنترل و شم بود. میزان اسپرم با شکل طبیعی در گروههای تیمار نسبت به گروههای کنترل و شم کاهش یافته، اما اختلاف معنی داری پیدا نکرده است. هم چنین نتایج مورفولوژی اسپرم حاکی از این است که بیشترین درصد اسپرم هایی با اشکال غیر طبیعیtailless) و (coilدر گروه تیمار nd مشاهده شد. علاوه بر این قابلیت حیات اسپرم در گروه تیمار ناندرلون به تنهایی نسبت به سایر گروه ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته بود. وزن بیضه تحت تأثیر داروی ناندرولون نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: هورمون hcg بر اثرات ناخواسته و تخریبی ناندرولون بر روی پارامترهای اسپرم موش صحرایی بالغ تاثیر مثبتی می گذارد و سبب کاهش اثرات سوء ناندرولون میشود.
similar resources
بررسی اثرات سدیم فلوراید بر روی القاء تغییرات تخریبی سلولهای قلبی در موش صحرایی بالغ
چکیده زمینه و هدف : در طی پنجاه سال گذشته شواهد علمی متعددی نشان داده است که فلوراید احتمالاً میتواند سبب کاهش طول عمر، ایجاد سرطان، انواع اختلالات روانی، تشدید استئوپروز و شکستگی استخوان لگن در افراد مسن شود. فلوراید میتواند پاسخهای التهابی را القا کرده و موجب توقف سیکل سلولی و القای نوعی از مرگ سلولی تحت عنوان آپوپتوزیس در سلولهای جانوری در محیط کشت گردد. اما اطلاعات ما در مورد اثرات ف...
full textتاثیر ناندرولون دکانوات بر آثار ضد دردی ورزش و نقش اوپیوئیدهای درون زا در موش های صحرایی نر بالغ
مقدمه: استروئیدهای آنابولیک که عمدتا توسط ورزشکاران و با دوزهای بالا جهت تقویت عضلات مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند بر پاسخ دهی به درد و بی دردی ناشی از داروهای اوپیوئیدی تاثیر گذار باشند. تمرینات ورزشی از طریق افزایش تولید اوپیوئیدهای درون زا سبب تقویت سیستم ضد درد داخلی و بی دردی می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده از ناندرولون دکانوات بر اثرات ضد دردی ورزش و نقش اوپیوئیدهای د...
15 صفحه اولتاثیر سم حشره کش متوکسی کلر بر تولید هورمون های گنادوتروپین در موش صحرایی نر بالغ
زمینه و هدف: حشره کش متوکسی کلر به طور وسیع بجای DDT مورد استفاده قرار میگیرد و یکی از معدود مواد شیمیایی است که از نظر سمیت بیولوژیکی مورد آزمایش قرار گرفته است. در مطالعه حاضر تاثیر احتمالی متوکسی کلر بر میزان هورمونهای LH، FSH، تستوسترون و اسپرماتوژنز و نقش احتمالی آن در ناباروری جنس نر بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه ی تجربی 48 رت نژاد ویستار در شش گروه 8 تایی در قالب گروههای مورد و ش...
full textاثر ید 131 رادیواکتیو بر پارامترهای اسپرم موش صحرایی نر بالغ
زمینه و هدف: انسانها در دنیایی از امواج و انرژیها زندگی میکنند؛ امواجی که از منابع مختلف ساطع شده و زیانآورند. یکی از عوارض احتمالی مواد رادیواکتیو بر بدن، تأثیر آن بر میزان تولید اسپرم و توانایی باروری است. در پژوهش حاضر به بررسی اثر ید ۱۳۱ بر میزان حرکت و تعداد اسپرمها در موش نر پرداخته شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ به دو گروه شامل: گروه تحت تیمار با...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
ارمغان دانشجلد ۲۰، شماره ۹، صفحات ۸۱۱-۸۲۴
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023